Als dochter en zus van ondernemers heb ik met de paplepel meegekregen en beleef ik vandaag nog altijd mee hoe belangrijk ondernemen is. Zonder ondernemers, geen werkgelegenheid. Ondernemen moet een mentaliteit worden in ons land. Niet alleen in de privé, ook in zorg en onderwijs moet er ruimte zijn voor initiatief en ondernemerschap, boven bureaucratie. Want ondernemen is ook een hindernissenparcours in ons land. De 'regeltjes' zitten vandaag te veel in de weg van het initiatief. Het zijn ideeën-killers aan het worden.
Ik sta voor:
Mijn voorstel: Falende ondernemers moeten een eerlijke tweede kans krijgen. Als mensen een ondernemende mentaliteit hebben, is het niet erg om eens te mislukken. Meer nog: het is vaak door te mislukken dat er daarna een beter idee geboren wordt. Geen 'lukken' zonder 'mislukken' dus. We moeten af van de afstraffing van intiatief, als we willen dat mensen ondernemen, en dus initiatief nemen. In de praktijk vind ik dat de vermelding van een faillissement verplicht moet geschrapt worden uit de dossiers van mensen twee jaar na het faillissement, zodat men er niet meer kan worden op afgerekend. Het is een ernstige rem op onze economie dat ondernemers die een faillissement in hun dossier hebben in de praktijk geen lening bij de bank meer kunnen krijgen. Daarom moet de wetgever verplichten om dit verplicht te schrappen na een redelijke termijn, die wellicht nuttig is om de ondernemer de tijd te geven om lessen te trekken uit zijn negatieve ervaringen en het nodige verdere onderzoek te doen naar een nieuw idee.